Saturday, 25 February 2017

खुप छान आहे नक्की वाचा

  *बोधकथा*

एकदा एक वाघ आणि वाघीण आपल्या पिलांना गुहेत सोडून शिकारीसाठी दूर जंगलात जातात. खूप दिवस पर्यंत ते परत आलेच नाही. इकडे पिलांना खूप भूक लागली. कलकल ऐकून एका बकरीला त्यांची दया  आली. तिने वाघिणीच्या पिलांना आपले दूध पाजले. पिलांच्या जीवात जीव आला. आता बकरी रोज येऊन त्यांना दूध पाजू लागली. एक दिवस पिले पोट भरल्यानंतर मस्ती करू लागली. तेव्हड्यात तिथे वाघ आणि वाघीण आले. बकरीला पाहून आयती शिकार मिळाल्याच्या आनंदात तिच्यावर वाघ झडप घालणार इतक्यात पिले म्हणाली, हिने आम्हाला दूध पाजून मोठे केलेय. ही नसती तर आम्ही मरून गेलो असतो. हिचे आपल्यावर खूप उपकार आहेत. तुम्ही तिला मारू नका. मुलांचे ऐकून वाघ खुश झाला आणि तिला कृतद्न्यतेने म्हणाला. आम्ही तुझे हे उपकार विसरणार नाही. आता तू स्वतंत्रपणे आनंदाने जंगलात एकटी सुद्धा वावरू शकतेस. तुला कुणीही त्रास देणार नाही.
आता बकरी मोठ्या धाडसाने जंगलात कुठेही वावरू लागली. एकदा तर बकरीला वाघाच्या पाठीवर बसून उंच झाडांची पाने खातांना एका पक्षाने पाहिले आणि कुतूहलाने त्याने बकरीला त्याबद्दल विचारले. बकरीने त्या मोठ्या पक्षाला सर्व हकीकत सांगितली. उपकाराचे महत्व पक्षाच्या लक्षात आले.
आपण पण असेच महान कार्य करायचे असे पक्षाने ठरवले.
एकदा पक्षी उडत असतांना त्याला काही उंदराची पिले दलदलीत फसलेली दृष्टीस पडतात. ती बाहेर पडायचा प्रयत्न करत असतात पण अधिकच खोल जात असतात. पक्षी त्यांना अलगद बाहेर काढतो. उंदराची पिले ओली झालेली असतात. थंडीने कुडकुडत असतात. पक्षी त्यांना आपल्या पंखात घेतो. चांगली ऊब देतो. थोड्या वेळाने आपल्या घरट्या कडे जाण्यासाठी निघतो. उंदराच्या पिलांचा निरोप घेतो. उडायचा प्रयत्न करतो पण काही केल्या त्याला उडता येईना कारण त्याचे पंख पिलांनी कुर्तडलेले असतात.
चरफडत चरफडत कसाबसा पक्षी तिथून निघतो.
बकरीला भेटून विचारतो, "तू पण उपकार केलेस मी पण उपकार केले. पण फळ दोघांना वेगवेगळे कसे मिळाले?"
बकरी हंसली आणि गंभीरपणे म्हणाली

*"उपकार पण वाघासारख्यावर करावेत, उंदरा सारख्यावर नाही. कारण असे लोक नेहमी कामापूरते असून आपल्या स्वार्थाकरिता दूसरा पर्याया मिळाला कि ,सच्च्या व प्रमाणिक माणसाला ते विसरण्यातच त्यांची स्वभाव धन्यता मानतात आणि बहादूर लोक उपकार करण्या-याला लक्षात ठेवतात"*
👏👏👏👏👏👏
_

खुप छान आहे नक्की वाचा

  *बोधकथा*

एकदा एक वाघ आणि वाघीण आपल्या पिलांना गुहेत सोडून शिकारीसाठी दूर जंगलात जातात. खूप दिवस पर्यंत ते परत आलेच नाही. इकडे पिलांना खूप भूक लागली. कलकल ऐकून एका बकरीला त्यांची दया  आली. तिने वाघिणीच्या पिलांना आपले दूध पाजले. पिलांच्या जीवात जीव आला. आता बकरी रोज येऊन त्यांना दूध पाजू लागली. एक दिवस पिले पोट भरल्यानंतर मस्ती करू लागली. तेव्हड्यात तिथे वाघ आणि वाघीण आले. बकरीला पाहून आयती शिकार मिळाल्याच्या आनंदात तिच्यावर वाघ झडप घालणार इतक्यात पिले म्हणाली, हिने आम्हाला दूध पाजून मोठे केलेय. ही नसती तर आम्ही मरून गेलो असतो. हिचे आपल्यावर खूप उपकार आहेत. तुम्ही तिला मारू नका. मुलांचे ऐकून वाघ खुश झाला आणि तिला कृतद्न्यतेने म्हणाला. आम्ही तुझे हे उपकार विसरणार नाही. आता तू स्वतंत्रपणे आनंदाने जंगलात एकटी सुद्धा वावरू शकतेस. तुला कुणीही त्रास देणार नाही.
आता बकरी मोठ्या धाडसाने जंगलात कुठेही वावरू लागली. एकदा तर बकरीला वाघाच्या पाठीवर बसून उंच झाडांची पाने खातांना एका पक्षाने पाहिले आणि कुतूहलाने त्याने बकरीला त्याबद्दल विचारले. बकरीने त्या मोठ्या पक्षाला सर्व हकीकत सांगितली. उपकाराचे महत्व पक्षाच्या लक्षात आले.
आपण पण असेच महान कार्य करायचे असे पक्षाने ठरवले.
एकदा पक्षी उडत असतांना त्याला काही उंदराची पिले दलदलीत फसलेली दृष्टीस पडतात. ती बाहेर पडायचा प्रयत्न करत असतात पण अधिकच खोल जात असतात. पक्षी त्यांना अलगद बाहेर काढतो. उंदराची पिले ओली झालेली असतात. थंडीने कुडकुडत असतात. पक्षी त्यांना आपल्या पंखात घेतो. चांगली ऊब देतो. थोड्या वेळाने आपल्या घरट्या कडे जाण्यासाठी निघतो. उंदराच्या पिलांचा निरोप घेतो. उडायचा प्रयत्न करतो पण काही केल्या त्याला उडता येईना कारण त्याचे पंख पिलांनी कुर्तडलेले असतात.
चरफडत चरफडत कसाबसा पक्षी तिथून निघतो.
बकरीला भेटून विचारतो, "तू पण उपकार केलेस मी पण उपकार केले. पण फळ दोघांना वेगवेगळे कसे मिळाले?"
बकरी हंसली आणि गंभीरपणे म्हणाली

*"उपकार पण वाघासारख्यावर करावेत, उंदरा सारख्यावर नाही. कारण असे लोक नेहमी कामापूरते असून आपल्या स्वार्थाकरिता दूसरा पर्याया मिळाला कि ,सच्च्या व प्रमाणिक माणसाला ते विसरण्यातच त्यांची स्वभाव धन्यता मानतात आणि बहादूर लोक उपकार करण्या-याला लक्षात ठेवतात"*
👏👏👏👏👏👏
_

Tuesday, 21 February 2017

शांत मन चमत्कार कर सकता है

===============================
   *❗शांत मन चमत्कार कर सकता है !!!❗*
===============================

🌹   एक बार एक किसान था, जिसने अपनी घड़ी चारे से भरे हुए बाड़े में खो दी थी। वह घड़ी बहुत कीमती थी इसलिए किसान ने उसकी बहुत खोजबीन की पर वह घड़ी नहीं मिली। बाहर कुछ बच्चे खेल रहे थे और किसान को दूसरा काम भी था, उसने सोचा क्यों न मैं इन बच्चों से घड़ी को खोजने के लिए कहूं। उसने बच्चों से कहा कि जो भी बच्चा उसे घड़ी खोजकर देगा उसे वह अच्छा ईनाम देगा।

    यह सुनकर बच्चे ईनाम के लालच में, बाड़े के अन्दर दौड गए और यहां वहां घड़ी ढूंढने लगे। लेकिन किसी भी बच्चे को घड़ी नहीं मिली। तब एक बच्चे ने किसान के पास जाकर कहा कि वह घड़ी खोजकर ला सकता है पर सारे बच्चों को बाड़े से बाहर जाना होगा। किसान ने उसकी बात मान ली और किसान और बाकी सभी बच्चे बाड़े के बाहर चले गए। कुछ देर बाद बच्चा लौट आया और वह कीमती घड़ी उसके हाथ में थी। किसान अपनी घड़ी देखकर बहुत खुश और आश्चर्यचकित हो गया। उसने बच्चे से पूछा “तुमने घड़ी किस तरह खोजी जबकि बाकी बच्चे और मैं खुद इस काम में नाकाम हो चुका था!”

      बच्चे ने जवाब दिया “मैंने कुछ नहीं किया, बस शांत मन से ज़मीन पर बैठ गया और घड़ी के आवाज़ सुनने की कोशिश करने लगा क्यों कि बाड़े में शांति थी इसलिए मैंने उसकी आवाज़ सुन ली और उसी दिशा में देखा!”

*➡ सीख मिलती है कि --*
        एक शांत दिमाग बेहतर सोच सकता है, एक थके हुए दिमाग की तुलना में!

    *दिन में कुछ समय के लिए, आँखें बंद करके शांति से बैठिये!*

   अपने मष्तिष्क को शांत होने दीजिये फिर देखिये वह आपकी ज़िन्दगी को किस तरह से व्यवस्थित कर देता है ।

   आत्मा हमेशा अपने आपको ठीक करना जानती है ,

  *बस मन को शांत करना हीचुनौती है !!*
===============================Hari🕉👌🏻🌹🙏🏻🌻

Wednesday, 15 February 2017

डोक्यात घ्या डोक्यावर नाही

👉🏿प्रसिध्द विचारवंत *कार्ल मार्क्स च्या अंतीम विधी ला फक्त14लोक होते.* ते कुणीच रडत किंवा आक्रोश करत नव्हते.

👉🏿डाॅ.बाबासहेब यांच्या अंतिम विधीला *6लाखा च्या वर* लोक होते. सर्व रडत व आक्रोश करत होते.

👉🏿यात फरक असा होता की त्या 14 लोकांनी सर्व जगभर *मार्क्सवाद* स्थापन करण्याची शपथ घेतली व त्या प्रमाणे मार्क्सवाद *स्थापन झाला.*

👉🏿मात्र हे 6 लाख लोक घरी जाऊन आपआपल्या संसारात रममाण झाले.

👉🏿आजही देशभर बाबासाहेबांचे विचार प्रस्थापीत नाही ??? याचे मुख्य कारण ते 14 लोक अनुयायी होते व हे 6 लाख लोक *आंबेडकर भक्त* होते.

👉🏿भक्ति सोडा … *अनुयायी* बना, त्याच्या विचारांचा प्रसार करा…

👉🏿बाबासाहेब डोक्यावर घेवु नका *डोक्यात* घ्या.

*नुसत्याच जय भीम, जय बहुजनच्या च्या घोषणा देत,आंबेडकरवादी असल्याचा  गर्व करत बसू नका, अनुयायी बना, आणि अनुकरण करा*

Tuesday, 14 February 2017

Happy valentine day

पत्नीच्या केसात अचानक
गजरा घालताच
तिच्या डोळ्यात फुलणारे
प्रितीचे गुलाब
तोच माझा... *Rose day*

पत्नीला अशीच आयुष्यभर
सुख-दुःखात साथ दे
अशी याचना करतो
तोच माझा... *Prapose day*

रस्त्यावर अनाथ मुलांना
चॉकलेट देऊन हसवेन
तोच माझा... *Chocolate day*

मुलांसाठी कशाला हवा
बाहेरचा टेडी
एक दिवस घोडा होऊन
मीच होईन टेडी
तोच माझा... *Teddy day*

आई वडिलांना कधीच
आश्रम दाखवणार नाही
हे वचन देतो मी
तोच माझा... *Promise day*

संध्याकाळी थकुन आल्यावर
मुले गोड मीठी मारतात
तोच माझा... *Hug day*

रात्री सर्वाच्या नकळत पत्नीचा
माझ्या उडत्या चुंबनाला होकार
तोच माझा... *Kiss day*

सुट्टीच्या दिवशी
कुटुंबासोबत हसत खेळत
घालवतो आम्ही दिवस
तोच माझा... *all family Valentine day*

Monday, 13 February 2017

सफलता अनुभव और संघर्ष मांगती है

संघर्ष और सफलता...

पिकासो (Picasso) स्पेन में जन्मे एक अति प्रसिद्ध चित्रकार थे। उनकी पेंटिंग्स दुनिया भर में करोड़ों और अरबों रुपयों में बिका करती थीं...!!

एक दिन रास्ते से गुजरते समय एक महिला की नजर पिकासो पर पड़ी और संयोग से उस महिला ने उन्हें पहचान लिया। वह दौड़ी हुई उनके पास आयी और बोली, 'सर, मैं आपकी बहुत बड़ी फैन हूँ। आपकी पेंटिंग्स मुझे बहुत ज्यादा पसंद हैं। क्या आप मेरे लिए भी एक पेंटिंग बनायेंगे...!!?'

पिकासो हँसते हुए बोले, 'मैं यहाँ खाली हाथ हूँ। मेरे पास कुछ भी नहीं है। मैं फिर कभी आपके लिए एक पेंटिंग बना दूंगा..!!'

लेकिन उस महिला ने भी जिद पकड़ ली, 'मुझे अभी एक पेंटिंग बना दीजिये, बाद में पता नहीं मैं आपसे मिल पाऊँगी या नहीं।'

पिकासो ने जेब से एक छोटा सा कागज निकाला और अपने पेन से उसपर कुछ बनाने लगे। करीब 10 सेकेण्ड के अंदर पिकासो ने पेंटिंग बनायीं और कहा, 'यह लो, यह मिलियन डॉलर की पेंटिंग है।'

महिला को बड़ा अजीब लगा कि पिकासो ने बस 10 सेकेण्ड में जल्दी से एक काम चलाऊ पेंटिंग बना दी है और बोल रहे हैं कि मिलियन डॉलर की पेंटिग है। उसने वह पेंटिंग ली और बिना कुछ बोले अपने घर आ गयी..!!

उसे लगा पिकासो उसको पागल बना रहा है। वह बाजार गयी और उस पेंटिंग की कीमत पता की। उसे बड़ा आश्चर्य हुआ कि वह पेंटिंग वास्तव में मिलियन डॉलर की थी...!!

वह भागी-भागी एक बार फिर पिकासो के पास आयी और बोली, 'सर आपने बिलकुल सही कहा था। यह तो मिलियन डॉलर की ही पेंटिंग है।'

पिकासो ने हँसते हुए कहा,'मैंने तो आपसे पहले ही कहा था।'

वह महिला बोली, 'सर, आप मुझे अपनी स्टूडेंट बना लीजिये और मुझे भी पेंटिंग बनानी सिखा दीजिये। जैसे आपने 10 सेकेण्ड में मिलियन डॉलर की पेंटिंग बना दी, वैसे ही मैं भी 10 सेकेण्ड में न सही, 10 मिनट में ही अच्छी पेंटिंग बना सकूँ, मुझे ऐसा बना दीजिये।'

पिकासो ने हँसते हुए कहा, 'यह पेंटिंग, जो मैंने 10 सेकेण्ड में बनायी है...
इसे सीखने में मुझे 30 साल का समय लगा है। मैंने अपने जीवन के 30 साल सीखने में दिए हैं..!! तुम भी दो, सीख जाओगी..!!

वह महिला अवाक् और निःशब्द होकर पिकासो को देखती रह गयी...!!

दोस्तो, जब हम दूसरों को सफल होता देखते हैं, तो हमें यह सब बड़ा आसान लगता है...!!

हम कहते हैं, यार, यह इंसान तो बड़ी जल्दी और बड़ी आसानी से सफल हो गया....!!!

लेकिन मेरे दोस्त,
उस एक सफलता के पीछे कितने वर्षों की मेहनत छिपी है, यह कोई नहीं देख पाता....!!!

सफलता तो बड़ी आसानी से मिल जाती है, शर्त यह है कि सफलता की तैयारी में अपना जीवन कुर्बान करना होता है...!!

जो खुद को तपा कर, संघर्ष कर अनुभव हासिल करता है, वह कामयाब हो जाता है लेकिन दूसरों को लगता है कि वह कितनी आसानी से सफल हो गया...!!

मेरे दोस्त, परीक्षा तो केवल 3 घंटे की होती है,

लेकिन उन 3 घण्टों के लिए पूरे साल तैयारी करनी पड़ती है तो फिर आप रातों-रात सफल होने का सपना कैसे देख सकते हो...!!?

सफलता अनुभव और संघर्ष मांगती है और, अगर आप देने को तैयार हैं, तो आपको आगे जाने से कोई नहीं रोक सकता....!!!

Keep growing.....!!!!

Friday, 10 February 2017

जे आहे ते जिवंतपणीच

जिवंतपणीच आई-वडिलांच्या सर्व इच्छा पूर्ण करणे म्हणजेच खरे श्राध्द !!
.
मिठाईच्या दुकानात एक मित्र भेटला. मला म्हटला:
आज आईच श्राध्द आहे, आईला लाडू खूप आवडायचे म्हणून लाडू घ्यायला आलो.
मला आश्चर्याचा धक्काच बसला, पाच मिनिटा पुर्वीच मी त्याच्या आईला मार्केटमध्ये भेटलो होतो. मी काही बोलणार तेवढ्यात, मित्राची आई हातात पिशवी घेवून इथे स्वत येवून पोहचली. मित्राला एक जोरदार थाप मारत मी विचारलं, "भल्या माणसा, हि कसली चेष्टा करतोयस वेड्या, आई तर आहे तुझ्या बाजूला.."

मित्र आईच्या दोन्ही खांद्यावर हात ठेवत जोर जोरात हसत म्हटला, अरे भाऊ, आईच्या मरणानंतर गायी वासरे नी कावळ्यांना लाडू खाऊ घालण्या एवजी मी आईला जिवंतपणी च तृप्त करू इच्छितो. त्याचे असे मत होते कि, "जिवंतपणीच आई- वडिलांच्या सर्व इच्छा पूर्ण करणे म्हणजेच खरे श्राध्द".
तो पुढे म्हटला, "आईला मधुमेह आहे, पण गोड खायला आवडते म्हणून मी नेहमी फ्रीज मध्ये काही न काही ठेवून जातो, जे जे तिला आवडत ते ते सर्व आणून ठेवतो, श्रद्धेनी लोक मंदिरात जातात , अगरबत्ती लावतात. मी पण लावतो ‘कासव छाप’, आई झोपायला जायच्या आधी, मच्छर हाकलायला.
सकाळी आई "दासबोध" वाचायला बसते नियमित, मी तिचा चष्मा साफ करून देतो, माझा असा समज आहे कि देवाचे फोटो साफ करत बसण्यापेक्षा, आईचा चष्मा साफ करण्याने अधिकच पुण्य मिळेल" आणि मित्र त्याच्या आईसोबत निघून गेला,

मी घरी येवून सुन्न मनानी पुन्हा पुन्हा त्याच गोष्टीचा विचार करत बसलो.
मित्राच्या भक्तीत मला जरा जास्तच तथ्य वाटल.
रिती रिवाज म्हणून आपण श्राध्द करतो, पूर्वजांच्या नावानी पोटभर गोड धोड खातो, पण खरच ते त्यांच्यापर्यंत पोहचत नाही, एवढे निश्चित.
अमेरिका आणि जपान सारख्या प्रगत देशात पण अशी टिफिन सेवा अजून तरी सुरु झालेली नाही. त्यांच्या जिवंतपणी, त्यांच्यावर दुर्लक्ष करणे, म्हणजे डोळे असून आंधळे होणे असे वाटते. खरे तर त्यांच्या उतार वयात आई वडिल , पैश्यापेक्षा प्रेम, आणि एक सच्चा आधार फक्त तुमच्यामध्ये शोधतात.
आजच्या स्पर्धेच्या युगात मुलांवर खूप जबादारी आणि वेगवेगळ्या प्रकारचे तणाव असतात, याची त्यांनाही पुरे पूर जाणीव असते. पण तरीही जी मुले आई वडिलांची काळजी घेवू शकत नाही त्यांना देवही माफ करणार नाही. आज कितीतर वृद्धः माता पिता, कुटुंबियांकडून अवहेलना झेलतांना आपण पाहत असतो यावर कवी धर्मेश ची ओळ आहे...

''आधी माता मग पिता.. मग घेईन प्रभू नाम ...
मला नकोय दुसरे तीर्थ् धाम'' .!!

बघा संत कबीर असे म्हणतात...
जीते बाप को रोटी नां दे |
मरे बाद क्यो पछतांये ||
मुठभर चावल धाबेपर झोककर |
कव्वे को बाप बनाये ||
- संत कबीर.

संत तुकोबाराय असे म्हणतात...
भुके नाही अन्न |
मेल्यावरी पिंडदान ||
हे तो चाळवा चाळवि |
केले आपणची ठेवी ||

प्रिय मित्र-मैत्रिणीनो मेल्यानंतर अन्न वाया घालवण्यापेक्षा आपण आपल्या आईवडिलांना जिवंतपणी काहीच कमी पडू देऊ नका... जिवंतपणी आपण आपल्या आई-वडिलांकडे दुर्लक्ष केल्यास आणि मेल्यानंतर अनेक पूजा- अर्चा आणि पिंडदान केल्यास काय उपयोग त्याचा ?

Tuesday, 7 February 2017

हँपी व्हलेन्टाईन डे

❤ तोच आठवडा त्यांच्यासाठी पण ❤

"Rose" तर तिला पण द्या
जी तुमच्यासाठी "रोज" दुःखांशी संघर्ष करुन झगडत असते.

"Propose" तर तीला पण करा
जी तुमच्या व्यक्तिमत्वाच्या "pose" ची खरी शिल्पकार असते.

"Chocolate" तर तीला पण द्या
जी स्वतः झटुन तुम्हांला आयुष्यात"ready&set" करते.

"Teddy" तर तीला पण द्या
जी तुम्हाला लहानपणापासुनच "teddy" सारखं जपत असते.

"Promise" तर तीला पण करा
जिने तुमच्या करीता सगळी सुखे "miss" केलेले असते.

"Kiss" तर तीच्या पण हातांना करा
जिने तुमच्यासाठी हात झिजवलेले असते.

"Hug" तर तिला पण करा
जिने तुम्हांला तिच्या "कुशीत" मौल्यवान वस्तु सारखे जपलेले असते.

"VALENTINE" तर तिच्या सोबतपण साजरा करा
जिने तुम्हाला प्रेम करायला शिकवले असते.

"girlfriend" नावाच्या बाईच्या आधी पण एक बाई असते.

तिचे नाव "आई"असते.

अडाणी जरी असली तरी १०० girlfriend च्या प्रेमाला भारी असते.

boyfriend नावाच्या "babu" आधि पण एक "बाबा" असतो.

त्याचे नाव "बाप" असते.

स्वतः चा खिसा रिकामा ठेवुन तुमच्यासाठी पैसे त्याच ATM मधुन येत असते.
Love you papa and mummy

एका पत्नीचं मन

*खरचं का रे तुला …….?*

खरचं का रे तुला माझं मन कधीच कळत नाही ? की माझ्या मनापर्यंत पोहचण्याइतका वेळचं तुला मिळत नाही ?

सकाळी उठताच तुझ्या हाती वृत्तपत्र असतं, मला मात्र किचन मधलं कामचं आधी दिसतं

हातात टीव्हीचा रिमोट, चहाचा कप ऑफिससाठी आवरण्याचा तुझा वेगळाच थाट असतो
मला मात्र सगळं आवरण्यात श्वासही घ्यायला वेळ नसतो

सकाळच्या या गडबडीत कधीकधी मला कपभर चहाही मिळत नाही, खरचं का रे तुला माझं मन कधीच कळत नाही ?

संध्याकाळी तू ऑफिस मधून दमून घरी येतोस, मलाही तुझ्या सारखच दिवसभर काम असत हे मात्र तू  अगदी साफ विसरतोस.

रात्रीचा स्वयंपाक, सकाळची तयारी माझी नुसती धावपळ सुरु असते, स्वतःबद्दलही विचार करायला ही मला फुरसत कुठे असते ?

तक्रार नाही रे, पण सगळ मँनेज करताना मला पुरेशी झोपही मिळत नाही, खरचं का रे तुला माझं मन कधीच कळत नाही ?

सुट्टीचा दिवस म्हणजे तुझ्या हक्काच्या विश्रांतीचा दिवस
असतो, मला मात्र आठवड्याच्या कामाचा हिशोब पहायचा असतो.

त्यातचं पाहुणे, मित्र यांच येणं , तुझ्यासाठी गेट-टुगेदरची मजा असते, माझ्यासाठी मात्र ती सुट्टीच्या दिवशीही ओवर टाईमची सजा असते

मला कधीच का हक्काची सुट्टी किंवा एखादी रजाही मिळत नाही खरचं का रे तुला माझं मन कधीच कळत नाही ?

तू खूप काही मदत करावीस इतकी माझी अपेक्षाच नसते वाईट फक्त वाटतं जेव्हा तुझ्या डोळ्यात माझ्याबद्दल माझ्या कामाबद्दल बेफिकिरी दिसते

मला वाटतं निदान तुला माझ्या कामाची , ते करण्यामागच्या
प्रेमाची जाणीव असावी, थोडी का होईना तुझ्या डोळ्यात माझ्याविषयी काळजी दिसावी

समजून घे मला , फक्त साड्या आणि दागिन्यानीच मला आनंद मिळत नाही, खरचं का रे तुला माझं  मन कधीच कळत नाही ?
की माझ्या मनापर्यंत पोहचण्या इतका वेळच तुला मिळत नाही .....!

       *-एका पत्नीचं मन*🌹

आई रमाई तुला वंदन

हे रणरागिनी,
तुला वाचताना डोळ्यात अश्रू का यावे?
कदाचित तू केलेल्या त्यागाचे हे प्रतिक असावे,
अर्धपोटी राहून नांदली सोबत युगसूर्याच्या
करोडोंच्या डोक्यावर सावली तुझ्या पदराची,
फाटकीच साडी गळ्यात काळा मणी
रात्र रात्र तुझ्या दोन डोळ्यात त्यागाचे पाणी..
खर सांगतो आई वाचतो जेव्हा रमाई नावाची बाई
तुझी एक एक पहेली वाटे अवघड,
दादर ते वरळी सरपणासाठी चाललेली पायपीट
तू मात्र दिवस रात्र साहेबांच्या यशाची भुकेली,
रमेश जातो
गंगाधर जातो
इंदू जाते
राजरत्न गेला एका पाठोपाठ
पण डोळे पुसून तू मात्र करोडो लेकरांसाठी एकनिष्ठ..
साहेब म्हणजे तुझे विश्व
साहेब म्हणजे तुझा आनंद
साहेब म्हणजे तुझं आभाळ,
शेणाच्या गोवर्या ज्या हातांनी थापल्या
त्याच हातांनी स्वतःच्या इच्छा कापल्या करपल्या..
तू अंथरुणाला खीळते
हाथपायाचा थरकाप होतांना
पोलदासारखा बाबा तुला वेळ देत नाही
तो भटकत होता तुझ्या चील्यापिल्यांच्या
तोंडात पानी शिंपडन्यासाठी
तुझ्या वासरांच्या हक्कांसाठी वणवन..
तुला पंढरपूर बघायचे होते ना?
रामू तुझी हि इच्छा साहेब कसे टाळतील ग?
बघ त्या नागपुरात निर्मिले समतेचे पंढरपूर
विसावण्या येतात थवेच्या थवे,
एक मात्र खर तुला वाचतांना डोळे भरून यावे
जणू पावसात काळे काळे ढग यावे
तुझ्या प्रत्येक अश्रुच मोबदला मला द्यायचाय
सांग ना रमाई उपकार तुझे कसे फेडू
हा गोतावळा तुझ्या साठी आज व्याकूळ झालाय
लेकराला माय अन मायला लेकरू धरवाना..
हे माऊली,
तुला वाचताना डोळ्यात अश्रू का यावे?
कदाचित तू केलेल्या त्यागाचे हे प्रतिक असावे…

Monday, 6 February 2017

गणिताचे सूत्र उकान्यात

आता तर हद्दच झाली गणिताची पार...😂😂😂

गणित विषयामध्ये सुत्रे पाठ होण्यासाठी *उखाणा* उपक्रम.

१) महादेवाच्या पिंडीसमोर
     *उभा आहे नंदी*
    आयताचे क्षेञफळ =
     *लांबी x रूंदी*.

२) हिमालयातील काश्मिर
     म्हणजे *भूलोकातील स्वर्ग,*
     चौरसाचे क्षेञफळ म्हणजे
      *बाजूंचा वर्ग*.

३) देवीची ओटी भरू     
     *खणानारळाची,*
    त्रिकोणाचे क्षेञफळ =
      *१/२xपायाxउंची*.

४) स्वातंत्र्या ची पहाट म्हणजे
     *१९४२ ची चळवळ*,
     (सहा बाजू) वर्ग.....
      हे *घनाचे पृष्ठफळ*

५) तीन पानांचा बेल त्याला
     *येते बेलफळ*
    लांबीxरूंदीxउंची..... हे
    *इष्टिकाचीतीचे घनफळ.*

६) जुन्या हजार पाचशेच्या
     *बंद झाल्या नोटा*,
     खरेदी वजा विक्री
     *बरोबर होईल तोटा*

७) मी आणि माझे विद्यार्थी
     *दररोज खातो काजू* ...
     चौरसाची परिमिती =
     *4 × बाजु*.

८) खोप्यात खोपा
      *सुगरणीचा खोपा*
      विक्री वजा खरेदी
       *बरोबर होईल नफा*

९) चाळीस शेर म्हणजे
     *एक मण...!!*
     घनाचे घनफळ
      *बाजूचा घन....!!*

१०) *जीवाला जीव देतो तोच    खरा मित्र*
*गणित सोडवायला माहिती  हवीत सुत्र*

११) सम आणि व्यस्त हे
        चलनाचे प्रकार
       *पहिल्यात असते गुणोत्तर*
        *तर दुसर्यात गुणाकार*

१२) "गोड" म्हणजे "स्वीट"..
       "कडू" म्हणजे "बीटर"..!!
        एक घनमीटर म्हणजे..
         *एक हजार लीटर....!!!!*

१३) रविवार नंतर सोमवार
       येतो,
       *रविवार नंतर सोमवार* 
        *येतो.....*
       प्रत्येक ऋण संख्येचा
        वर्ग ...
        *नेहमीच धन होतो*.

१४)महादेवाला आवडते
      *बेलाचे पान...*
      कोणत्याही ञिकोणात
      *एक बाजू...*
      *दोन बाजूच्या बेरजेपेक्षा*
       *लहान....!!*😊

१५) दोनचा वर्ग चार.... !!
       *चार चा वर्ग सोळा.... !!!!*
       गणिताचे उखाणे    
        घ्यायला,
   *सुवासिनी झाल्या गोळा..!!!*